Wat is echte liefde, hoorde ik laatst iemand hardop vragen in mijn bijzijn.
Wel, direct schoten mij allerlei clichés door mijn hoofd en realiseerde me,
dat ik alleen maar goed moest luisteren en niet aan de haal moest gaan met mijn eigen gedachte.
Dus ik luisterde met aandacht in de hoop er iets te leren, want tja, ik denk dat ik het wel wist, maar toch!
Wel, er volgde dus een uitleg over wat liefde is, of liever gezegd, wat liefde zou moeten zijn.
"Belangrijk voor de ander zijn", was een uitkomst hoorde ik vertellen, "die ander moet absoluut voor mij kiezen, en die ander moet mij helemaal nemen zoals ik ben".
Er is sprake van verwarring, pijn over kies je nu voor mij en vervolgens niet weten of de ander jou echt neemt zoals je bent.
Vervolgens is het wonen op afstand een onhandig iets, lijkt het, of toch niet?
Een ding is helder, ze hebben elkaar ontmoet om uit te zoeken wat echt liefde is
er is sprake van herkenning in elkaars gevoelens, visies en spiritualiteit en paranormale kennis, zelfs dromen worden gedeeld en uitgelegd aan elkaar, handen worden op bepaalde lichaamsdelen gelegd, ter ondersteuning van pijn/ongemakkelijkheid, het gaat allemaal heel diep, zelfs herinneringen van vroeger komen weer terug en worden geanalyseerd en meegenomen in het groter geheel "WAT ECHTE LIEFDE IS".
Een zoektocht dus naar, wie jij nu bent op dit moment, maar ook, wie was je vroeger en klopt het dan wel wat je geleerd is en je hebt eigen gemaakt?
Levensvragen die we allemaal doormaken, gelukkig.
Vragen over je bestaande liefde, is dit het nu? Ben ik echt blij met deze liefde in mijn leven?
Doe ik dingen automatisch? Wil ik wel met jou samen blijven? Worden we samen leuk en liefdevol en respect vol oud, zoals wij het nu doen?
Wat is dan echte liefde?
Dat jij er bent in mijn leven en naar mij luistert? Dat jij me vast houdt als ik het niet weet?
Dat ik klein mag zijn in jouw armen? Dat jij mijn ontbijt maakt en eten voor mij kookt?
Dat ik jouw kleding was?
Dat je ruzie met mij maakt omdat ik iets niet prettig doe en jou daarin irriteer? Dat ik jou wil vertellen hoe je het beter kan doen? Dat we samen heerlijk kunnen genieten van de natuur?
Dat we elkaar begrijpen in onze groei spurten naar volwassenheid?
Dat ik je zie in jouw pracht en praal en mooie glimlach? Dat je zo lekker ruikt? Dat je nog steeds mij mooi vindt?
Dat we elkaar nemen zoals we nu zijn en wanneer we daar vanaf raken elkaar er op wijzen,
"ik voel me niet zo gelukkig nu, kunnen we erover praten"!
WAT IS ECHTE LIEFDE?
Zoals mijn vader van mij hield, onvoorwaardelijk geloofde hij in mij en kwaad werd als anderen mij benadeelde! Zoals ik zelf in mijn diepste ziel voel, dat ik onvoorwaardelijk houdt van mijn kinderen en kleinkinderen, ze zijn uit mij gekomen en dus een deel van mij.
Mijn vader leerde mij uiteindelijk, dat ik zelf zorg moest dragen voor mijn eigen valkuilen, maar dat hij altijd wel een luisterend oor wilde geven.
Als dochter kunnen vertrouwen op zijn onvoorwaardelijke luisterend oor.
Dat is ook echte liefde?
Het lijkt erop dat ik steeds meer begrijp van wat echte liefde is.
Ik moet absoluut blijven geloven in mezelf en me open blijven stellen voor wat ik voel en denk en beleef en dat bespreekbaar houden.
Maar………………als ik niet lekker in mijn vel zit, word ik argwanend, vertrouw ik mezelf niet zo goed en twijfel ik weer aan wie en wat dan ook.
Als ik dat eenmaal door heb, besef ik dat ik in een neerwaartse spiraal kom te zitten en niet objectief ben in mijn waarnemingen. Dit te weten en te voelen geeft rust en zekerheid over mijn handelen, want mede daardoor kan ik mezelf uit deze spiraal halen of er vrienden bij halen of mijn geliefde erbij betrekken, zodat ik niet door ga met deze neerwaarts spiraal.
Regelmatig mezelf fris en mooi gekleed houden, helpt mij om mezelf te accepteren zoals ik ben, en als ik dan in de spiegel kijk, zie ik een mooie vrouw, dan gaat mijn hart open en voel ik weer liefde voor mezelf.
En het is heerlijk om te horen van mijn geliefde als er uitgesproken wordt,
"wat zie je er mooi uit" of "ik vindt jou nog steeds zo mooi".
Ik groei steeds meer naar het begrijpen van wat echte liefde is.
Want ook al leef je niet meer met de vader van je kinderen, daarom kan je nog steeds de liefde voor deze man voelen, dankbaarheid voor de kinderen die mij geschonken zijn, samen met hem.
Liefde voelen voor de vader rol die hij nu mag vervullen voor zijn en mijn kinderen.
Weten dat deze ouder liefde onvoorwaardelijk en blijvend is voor mijn/onze kinderen. De liefde voor wat er toen samen tussen ons was, is in een liefdevol hart gebleven en gekoesterd en ik weet dat dit wederzijds is.
Toch ervaren sommigen mensen dat er een moment in het leven komt, dat je niet met elkaar door kunt gaan, is dat ook echte liefde? Liefde voor Wie? Voor jezelf? Voor de ander?
Altijd kies je uiteindelijk voor jezelf, wat is goed voor mij, waar word ik blij/gelukkig van?
Echte liefde is dus……………………………………………
Hoe kijk jij er naar?
Hoe leef jij nu met liefde?
Echte liefde?